Monitorowanie pacjenta jest ważnym elementem diagnostycznym. Pozwala właściwie i bezpiecznie pełnić opiekę nad pacjentem, reagować na pojawiające się zmiany w jego stanie klinicznym i tym samym wdrażać stosowne algorytmy leczenia. Jest swoistym "bezpiecznikiem" zarówno dla personelu jak i samego pacjenta. Pozwala minimalizować nagłe zdarzenia, przeciwdziałać im i tym samym reagować na nagłe incydenty kliniczne w tym rozpoznawać rytmy NZK. Opisywane zdarzenie jest autentycznym przypadkiem w którym rola monitorowania pacjenta pozwoliła na szybką i skuteczną interwencję jednego z wielu pacjentów trafiających codziennie do SOR.
O koło godziny 15 zespół ratownictwa medycznego dostaje wezwanie do nagłego bólu w nadbrzuszu. Z opisu, wizyta wydaje się rutynowymi "bólami brzucha" Na miejscu dwuosobowy zespół P zabiera plecak, defibrylator - monitor; Na wizus pacjent "wzięty"; blady, nieco spocony, na twarzy wyraz zaniepokojenia, strachu, a nawet zagrożenia. Z wywiadu SAMPLE wiemy, że opisywany ból dotyczy nadbrzusza z promieniowaniem do klatki piersiowej, ma nagły i tępy charakter, jest stały w swoim nasileniu bez względu na pozycje ciała. Pacjent nie podaje uczuleń na leki. Z przyjmowanych leków na stałe to Aspiryna, NTG, Captopril; doraźnie Ranigast. Pacjent obciążony jest chorobą wieńcową, miewa skoki ciśnień, a po posiłkach niekiedy niestrawność, w przeszłości choroba wrzodowa. Nikotynizm, nadwaga. W badaniu przedmiotowym parametry pacjenta: oddech przyśpieszony f = 18 - 20/min, HR 65/min przy BP 85/60 mmHg, SpO2 93% CRT 3 sek. Brzuch miękki, bez objawów otrzewnowych, stolec (+) bez cech krwawienia o zwartej konsystencji i brunatnym zabarwieniu. Kończyny z niewielkim obrzękiem limfatycznym. Wykonany zapis EKG wykazuje OZW - STEMI ściany dolnej, wykonana transmisja do ośrodka hemodynamiki. Pacjentowi podano leki zgodnie ze zleceniem lekarza hemodynamisty (MF, ASA), metoclopramid. Założono i.v, podłączono krystaloidy 500 ml w wolnym wlewie. W karetce monitorowany w zakresie HR, BP, SpO2. Włączona O2. Transport do najbliższego szpitala trwa 15 min w czasie którego pacjent robi sie blady, w zapisie HR z licznymi pobudzeniami komorowymi. W SOR następuje kontrola parametrów, pobranie badań, ekg potwierdzający wstępne rozpoznanie. W asyście ratowników z oddziału następuje transport do pracowni hemodynamiki. W trakcie przekładania na stół zabiegowy dochodzi do załamania pacjenta, w zapisie, na podłączonym w transporcie monitorze, nieregularna sinusoida, pacjent bez oznak życia. Rozpoznano NZK. Wykonano niezwłocznie defibrylację 150 J, rozpoczęto RKO trwającą dwie minuty do kolejnej analizy rytmu. W jej analizie zapis rytmu dającego rzut serca z HR = 65/min. U pacjenta niezwłocznie rozpoczęto zabieg koronarografii w trakcie, którego doszło do ponownego VF, skutecznie zdefibrylowanego. W wyniku wykonanej angioplastyki uzyskano udrożnienie tętnicy wieńcowej i poprawę stanu hemodynamicznego. Monitorowanego pacjenta przeniesiono po 60 minutach trwania zabiegu na salę intensywnego nadzoru kardiologicznego. HR 90/ min, BP 110/80 mm Hg SpO2 98% na tlenoterapii biernej. Pacjent na sali R owinięty kablami od monitora z mankietem do pomiaru ciśnienia, na palcu "pierścionek" do pomiaru Spo2. Przy biurku pochłonięta papierami pielęgniarka skrupulatnie i systematycznie wpisująca parametry naszego i trzech innych podopiecznych. Pacjent w godzinach wieczornych rozmawia z rodziną a tydzień później opuszcza, o własnych siłach, oddział z uśmiechem i nowymi nadziejami.
Sala monitorowania pacjenta.
